Etapy nadciśnienia tętniczego: 3, 2, 1 i 4, stopień ryzyka

Na etapie nadciśnienia tętniczego zwykle rozumie się pewne zmiany zachodzące w narządach wewnętrznych w miarę postępu choroby. W sumie wyróżniono 3 etapy, z których pierwszy jest najłatwiejszy, a trzeci maksymalny.

Etapy nadciśnienia tętniczego i narządy docelowe

Aby zrozumieć etapowy przebieg nadciśnienia tętniczego, należy najpierw zrozumieć termin „narządy docelowe”. Co to jest? Są to narządy, które cierpią głównie z powodu trwałego wzrostu ciśnienia krwi (ciśnienia krwi).

Naczynia krwionośne. Wraz ze wzrostem ciśnienia krwi od wewnątrz na ścianę naczynia, wyzwala się w niej kaskada patologicznych zmian strukturalnych. Tkanka łączna rośnie, naczynie traci elastyczność, staje się twarde i sztywne, jego światło zwęża się. Zmiany te prowadzą do zakłócenia ukrwienia wszystkich narządów i tkanek..

Niemożliwe jest przeprowadzenie leczenia za radą przyjaciół lub krewnych, którzy otrzymują jakieś leczenie przeciwnadciśnieniowe. Terapia prowadzona jest indywidualnie dla każdego pacjenta.

Serce. W procesie uporczywego wzrostu ciśnienia krwi funkcja pompująca serca staje się trudna. Przepchnięcie krwi przez łożysko naczyniowe wymaga dużej siły, dlatego z biegiem czasu ściany serca gęstnieją, a komory deformują się. Rozwija się przerost mięśnia sercowego lewej komory, powstaje tzw. Serce nadciśnieniowe.

Nerki. Długotrwałe nadciśnienie działa destrukcyjnie na narządy moczowe, przyczyniając się do pojawienia się nefropatii nadciśnieniowej. Objawia się zmianami zwyrodnieniowymi w naczyniach nerek, uszkodzeniem kanalików nerkowych, śmiercią nefronów i zmniejszeniem liczby narządów. W związku z tym funkcjonalna aktywność nerek jest upośledzona..

Mózg. Wraz z systematycznym wzrostem ciśnienia krwi do dużych liczb cierpią naczynia krwionośne, co prowadzi do niedożywienia tkanek ośrodkowego układu nerwowego, pojawienia się w tkance mózgowej stref o niedostatecznym ukrwieniu.

Oczy. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym dochodzi do spadku ostrości wzroku, zwężenia pól widzenia, zaburzenia oddawania barw, migotania przed oczami much, pogorszenia widzenia o zmierzchu. Często przyczyną odwarstwienia siatkówki staje się systematyczny wzrost ciśnienia krwi.

Etapy nadciśnienia

Choroba nadciśnieniowa I stopnia, niezależnie od wartości ciśnienia tętniczego, charakteryzuje się brakiem uszkodzeń narządów docelowych. Jednocześnie nie tylko nie ma objawów uszkodzenia naczyń krwionośnych, tkanek serca czy np. Mózgu, ale także jakichkolwiek przesunięć laboratoryjnych w analizach. Instrumentalnie nie rejestruje się również żadnych zmian w narządach docelowych..

W nadciśnieniu w stadium 2 jeden lub więcej narządów docelowych jest uszkodzonych, podczas gdy nie ma objawów klinicznych (to znaczy, pacjent się o nic nie martwi). Na przykład uszkodzenie nerek objawia się mikroalbuminurią (pojawieniem się małych dawek białka w moczu), a zmiany w tkankach serca - przerost mięśnia sercowego lewej komory..

Jeżeli o stadium choroby decyduje zaangażowanie narządów docelowych w proces patologiczny, to przy obliczaniu ryzyka dodatkowo bierze się pod uwagę istniejących prowokatorów i współistniejące choroby naczyń krwionośnych i serca..

Nadciśnienie w stadium 3 charakteryzuje się wyraźnym obrazem klinicznym udziału jednego lub więcej narządów docelowych w procesie patologicznym.

Poniższa tabela przedstawia objawy uszkodzenia narządów docelowych specyficzne dla stadium 3.

Zakrzepica, zator tętnic obwodowych, tętniaki

Krwotok siatkówkowy, odwarstwienie siatkówki, uszkodzenie nerwu wzrokowego

Otępienie naczyniowe, przemijające napady niedokrwienne, ostry udar mózgu, encefalopatia dyssercowa

W niektórych źródłach istnieje klasyfikacja, w której osobno wyróżnia się 4. stopień nadciśnienia. W rzeczywistości czwarty etap nadciśnienia nie istnieje. Definicja trójstopniowego charakteru nadciśnienia tętniczego została zaproponowana przez Światową Organizację Zdrowia w 1993 roku i do dziś jest stosowana w medycynie domowej. Trzystopniowa gradacja choroby jest oddzielnie podana w zaleceniach dotyczących leczenia, diagnostyki i profilaktyki pierwotnego nadciśnienia tętniczego, wydanych przez ekspertów Ogólnorosyjskiego Towarzystwa Kardiologicznego w 2001 r., W tej klasyfikacji nie ma również czwartego stadium choroby..

Stopień ryzyka

Pomimo tego, że w rosyjskiej kardiologii pojęcie „stadium nadciśnienia tętniczego” jest do dziś aktywnie wykorzystywane, najnowsza klasyfikacja Światowej Organizacji Zdrowia faktycznie zastępuje ją definicją ryzyka sercowo-naczyniowego.

Termin „ryzyko” w kontekście nadciśnienia tętniczego jest zwykle używany do określenia prawdopodobieństwa zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawału mięśnia sercowego lub ostrego udaru mózgu w ciągu najbliższych 10 lat.

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym występuje spadek ostrości wzroku, zwężenie pól widzenia, osłabienie oddawania barw, migotanie przed oczami much, pogorszenie widzenia o zmierzchu.

Jeżeli o stadium choroby decyduje zaangażowanie narządów docelowych w proces patologiczny, to przy obliczaniu ryzyka dodatkowo bierze się pod uwagę istniejących prowokatorów i współistniejące choroby naczyń krwionośnych i serca..

Całkowite poziomy ryzyka - 4: od 1, minimalne, do 4, bardzo wysokie.

Jednym z najważniejszych elementów określających rokowanie są czynniki ryzyka pacjenta.

Najważniejszymi czynnikami ryzyka, które pogarszają przebieg nadciśnienia i pogarszają rokowanie, są:

  1. Palenie. Niektóre związki chemiczne wchodzące w skład dymu tytoniowego, dostające się do krążenia ogólnoustrojowego, wyłączają baroceptory. Czujniki te znajdują się wewnątrz naczyń i odczytują informacje o wielkości ciśnienia. Tak więc u pacjentów palących nieprawidłowe informacje o ciśnieniu w łożysku tętniczym są wysyłane do ośrodka regulacji naczyniowej..
  2. Nadużywanie alkoholu.
  3. Otyłość. U pacjentów z nadmierną nadwagą odnotowuje się średni wzrost ciśnienia krwi o 10 mm Hg. Sztuka. za każde dodatkowe 10 kg.
  4. Skomplikowana dziedziczność pod względem obecności chorób sercowo-naczyniowych u najbliższych krewnych.
  5. Wiek powyżej 55 lat.
  6. Męska płeć. Liczne badania wykazały, że mężczyźni są bardziej podatni na nadciśnienie i rozwój różnych powikłań..
  7. Stężenie cholesterolu w osoczu przekracza 6,5 ​​mmol / l. Wraz ze wzrostem jego poziomu w naczyniach tworzą się blaszki cholesterolu, zwężając światło tętnic i znacznie zmniejszając elastyczność ściany naczyniowej.
  8. Cukrzyca.
  9. Zaburzona tolerancja glukozy.
  10. Siedzący tryb życia. W stanach hipodynamii układ sercowo-naczyniowy nie odczuwa stresu, co czyni go niezwykle podatnym na wzrost ciśnienia krwi w nadciśnieniu.
  11. Systematyczne spożywanie nadmiernych ilości soli kuchennej. Prowadzi to do zatrzymania płynów, zwiększenia objętości krążącej krwi i jej nadmiernego nacisku na ściany naczyń od wewnątrz. Tempo spożycia NaCl przez pacjentów z nadciśnieniem nie powinno przekraczać 5 g dziennie (1 łyżeczka bez góry).
  12. Przewlekły stres lub stres neuropsychiatryczny.

Wraz z systematycznym wzrostem ciśnienia krwi do dużych liczb cierpią naczynia krwionośne, co prowadzi do niedożywienia tkanek ośrodkowego układu nerwowego, pojawienia się w tkance mózgowej stref o niedostatecznym ukrwieniu.

Biorąc pod uwagę wymienione czynniki, ryzyko nadciśnienia określa się w następujący sposób:

  • nie ma czynników ryzyka, narządy docelowe nie są zaangażowane w proces patologiczny, wartości ciśnienia tętniczego wahają się od 140-159 / 90-99 mm Hg. st - ryzyko 1, minimalne;
  • ryzyko 2 (umiarkowane) występuje, gdy ciśnienie skurczowe wynosi od 160 do 179 mm Hg. Art. Rozkurczowy - od 100 do 110 i przy obecności 1-2 czynników ryzyka;
  • wysokie ryzyko 3 rozpoznaje się u wszystkich pacjentów z nadciśnieniem trzeciego stopnia, jeśli nie ma uszkodzenia narządów docelowych oraz u pacjentów z chorobą w stopniu 1 i 2 z uszkodzeniem narządów docelowych, cukrzycą lub 3 lub więcej czynnikami ryzyka;
  • bardzo wysokie ryzyko 4 mają pacjentów ze współistniejącymi chorobami serca i / lub naczyń krwionośnych (niezależnie od wartości ciśnienia tętniczego), a także wszystkich nosicieli nadciśnienia trzeciego stopnia, z wyjątkiem pacjentów, u których nie występują czynniki ryzyka i patologie z narządów docelowych.

W zależności od stopnia ryzyka dla każdego indywidualnego pacjenta określa się prawdopodobieństwo wystąpienia ostrej katastrofy naczyniowej w postaci udaru lub zawału serca w ciągu najbliższych 10 lat:

  • przy minimalnym ryzyku prawdopodobieństwo to nie przekracza 15%;
  • z umiarkowanym - udar lub zawał serca rozwija się w około 20% przypadków;
  • wysokie ryzyko wiąże się z powstawaniem powikłań w 25-30% przypadków;
  • przy bardzo wysokim ryzyku nadciśnienie jest powikłane ostrym udarem naczyniowo-mózgowym lub zawałem serca w 3 przypadkach na 10 lub częściej.

Zasady leczenia nadciśnienia tętniczego w zależności od stopnia zaawansowania i ryzyka

W zależności od stanu narządów docelowych, obecności określonych czynników ryzyka, a także chorób współistniejących, określa się taktyki leczenia i dobiera optymalne kombinacje leków..

W procesie uporczywego wzrostu ciśnienia krwi funkcja pompująca serca staje się trudna. Rozwija się przerost mięśnia sercowego lewej komory, powstaje tzw. Serce nadciśnieniowe.

W początkowej fazie nadciśnienia terapia rozpoczyna się od zmiany stylu życia i eliminacji czynników ryzyka:

  • rzucić palenie;
  • minimalizacja spożycia alkoholu;
  • korekta diety (zmniejszenie ilości spożywanej soli do 5 g dziennie, usunięcie z diety ostrych potraw, intensywnych przypraw, tłustych potraw, wędlin itp.);
  • normalizacja tła psycho-emocjonalnego;
  • przywrócenie pełnego reżimu snu i czuwania;
  • wprowadzenie dozowanej aktywności fizycznej;
  • terapia współistniejących chorób przewlekłych, które pogarszają przebieg nadciśnienia.

Farmakoterapię łagodnego przebiegu nadciśnienia tętniczego prowadzi się przy użyciu pięciu głównych grup leków:

  • beta-blokery (BAB), na przykład Anaprilin, Concor, Atenolol, Betak, Betalok, Niperten, Egilok;
  • inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitory ACE) - Capoten, Lisinopril, Enalapril, Prestarium, Fozikard;
  • antagoniści receptora angiotensyny II (ARB, ARA II) - Valsartan, Lorista, Telsartan;
  • antagoniści wapnia (AA), tacy jak Diltiazem, Verapamil, Nifedipine, Naorvask, Amlotop, Cordaflex;
  • diuretyki, takie jak Veroshpiron, Indap, Furosemide.

Dowolne leki z wymienionych grup są stosowane w monoterapii (jeden lek) w pierwszym stadium choroby, w drugim i trzecim etapie - w różnych kombinacjach.

W zależności od uszkodzenia niektórych narządów docelowych i obecności czynników ryzyka oficjalne standardy farmakoterapii zalecają dobór leków o specyficznych właściwościach z określonych grup. Na przykład w przypadku uszkodzenia nerek korzystne są inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę lub blokery receptora angiotensyny. Oraz z towarzyszącym migotaniem przedsionków - beta-blokerami lub niedihydropirydynowymi AA.

Wraz ze wzrostem ciśnienia krwi od wewnątrz na ścianę naczynia, wyzwala się w niej kaskada patologicznych zmian strukturalnych. Tkanka łączna rośnie, naczynie traci elastyczność, staje się twarde i uparte, zwęża się światło.

Z tego powodu niemożliwe jest prowadzenie leczenia za radą przyjaciół lub krewnych, którzy otrzymują jakieś leczenie przeciwnadciśnieniowe. Terapia prowadzona jest indywidualnie dla każdego pacjenta.

Wideo

Oferujemy do obejrzenia filmu na temat artykułu.

Stopień Ar

Termin „nadciśnienie tętnicze”, „nadciśnienie tętnicze” oznacza zespół podwyższonego ciśnienia krwi (BP) w nadciśnieniu i objawowym nadciśnieniu tętniczym.

Należy podkreślić, że praktycznie nie ma różnicy semantycznej w terminach „nadciśnienie” i „nadciśnienie”. Jak wynika z etymologii, hiper pochodzi z języka greckiego. over, over - przedrostek wskazujący na przekroczenie normy; tensio - od lat. - Napięcie; tonos - z greckiego. - napięcie. Zatem terminy „nadciśnienie” i „nadciśnienie” zasadniczo oznaczają to samo - „przeciążenie”.

Historycznie (od czasów GF Langa) rozwinęło się tak, że w Rosji używa się terminu „nadciśnienie tętnicze” i odpowiednio „nadciśnienie tętnicze”, w literaturze zagranicznej używa się terminu „nadciśnienie tętnicze”.

Nadciśnienie tętnicze (HD) jest zwykle rozumiane jako choroba przewlekła, której głównym objawem jest zespół nadciśnienia tętniczego, niezwiązany z obecnością procesów patologicznych, w których wzrost ciśnienia krwi (BP) jest spowodowany znanymi, w wielu przypadkach możliwymi do wyeliminowania przyczynami („objawowe nadciśnienie tętnicze”) (Zalecenia VNOK, 2004).

Klasyfikacja nadciśnienia tętniczego

I. Etapy nadciśnienia:

  • Stadium I nadciśnieniowej choroby serca (HD) zakłada brak zmian w „narządach docelowych”.
  • Nadciśnienie tętnicze (HD) w stadium II stwierdza się w obecności zmian w jednym lub kilku „narządach docelowych”.
  • Nadciśnienie w III stopniu zaawansowania (HD) stwierdza się w obecności powiązanych stanów klinicznych.

II. Stopień nadciśnienia tętniczego:

Stopnie nadciśnienia tętniczego (ciśnienie krwi (BP)) przedstawiono w tabeli 1. Jeżeli wartości skurczowego ciśnienia krwi (BP) i rozkurczowego (BP) należą do różnych kategorii, to ustala się wyższy stopień nadciśnienia tętniczego (AH). Najdokładniej stopień nadciśnienia tętniczego (AH) można ustalić w przypadku nowo rozpoznanego nadciśnienia tętniczego (AH) oraz u pacjentów nie przyjmujących leków przeciwnadciśnieniowych.

Tabela 1. Określenie i klasyfikacja poziomów ciśnienia krwi (BP) (mmHg)

Klasyfikacja została przedstawiona przed 2017 rokiem i po 2017 roku (w nawiasach)
Kategorie ciśnienia krwi (BP)Skurczowe ciśnienie krwi (BP)Rozkurczowe ciśnienie krwi (BP)
Optymalne ciśnienie krwi= 180 (> = 160 *)> = 110 (> = 100 *)
Izolowane nadciśnienie skurczowe> = 140* - nowa klasyfikacja stopnia nadciśnienia tętniczego z 2017 roku (wytyczne ACC / AHA nadciśnienie tętnicze).

III. Kryteria stratyfikacji ryzyka u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym:

I. Czynniki ryzyka:

podstawowe:
- mężczyźni> 55 lat 65 lat
- palenie.

b) Dyslipidemia
OWO> 6,5 mmol / l (250 mg / dl)
LDL-C> 4,0 mmol / l (> 155 mg / dl)
HDLP 102 cm dla mężczyzn lub> 88 cm dla kobiet

e) białko C-reaktywne:
> 1 mg / dl)

f) Dodatkowe czynniki ryzyka negatywnie wpływające na rokowanie pacjenta z nadciśnieniem tętniczym (AH):
- Zaburzona tolerancja glukozy
- Siedzący tryb życia
- Zwiększony fibrynogen

g) Cukrzyca:
- Poziom glukozy we krwi na czczo> 7 mmol / l (126 mg / dl)
- Poziom glukozy we krwi po posiłkach lub 2 godziny po spożyciu 75 g glukozy> 11 mmol / l (198 mg / dl)

II. Uszkodzenie narządów docelowych (stopień nadciśnienia 2):

a) przerost lewej komory:
EKG: znak Sokołowa-Lyona> 38 mm;
Produkt Cornella> 2440 mm x ms;
EchoCG: LVMI> 125 g / m 2 dla mężczyzn i> 110 g / m 2 dla kobiet
Rg-grafika klatki piersiowej - wskaźnik sercowo-piersiowy> 50%

b) ultrasonograficzne oznaki pogrubienia ściany tętnicy (grubość warstwy błony wewnętrznej i środkowej tętnicy szyjnej> 0,9 mm) lub blaszki miażdżycowe

c) Niewielki wzrost stężenia kreatyniny w surowicy 115-133 μmol / l (1,3-1,5 mg / dl) dla mężczyzn lub 107-124 μmol / l (1,2-1,4 mg / dl) dla kobiet

d) Mikroalbuminuria: 30-300 mg / dzień; stosunek albuminy do kreatyniny w moczu> 22 mg / g (2,5 mg / mmol) dla mężczyzn i> 31 mg / g (3,5 mg / mmol) dla kobiet

III. Powiązane (współistniejące) stany kliniczne (nadciśnienie stopnia 3)

podstawowe:
- mężczyźni> 55 lat 65 lat
- palenie

b) Dyslipidemia:
OWO> 6,5 mmol / l (> 250 mg / dl)
lub LDL-C> 4,0 mmol / l (> 155 mg / dl)
lub HDLP 102 cm dla mężczyzn lub> 88 cm dla kobiet

e) białko C-reaktywne:
> 1 mg / dl)

f) Dodatkowe czynniki ryzyka negatywnie wpływające na rokowanie pacjenta z nadciśnieniem tętniczym (AH):
- Zaburzona tolerancja glukozy
- Siedzący tryb życia
- Zwiększony fibrynogen

g) przerost lewej komory
EKG: znak Sokołowa-Lyona> 38 mm;
Produkt Cornella> 2440 mm x ms;
EchoCG: LVMI> 125 g / m 2 dla mężczyzn i> 110 g / m 2 dla kobiet
Rg-grafika klatki piersiowej - wskaźnik sercowo-piersiowy> 50%

h) ultrasonograficzne oznaki pogrubienia ściany tętnicy (grubość warstwy błony wewnętrznej i środkowej tętnicy szyjnej> 0,9 mm) lub blaszki miażdżycowe

i) Niewielki wzrost stężenia kreatyniny w surowicy 115-133 μmol / l (1,3-1,5 mg / dl) dla mężczyzn lub 107-124 μmol / l (1,2-1,4 mg / dl) dla kobiet

j) Mikroalbuminuria: 30-300 mg / dzień; stosunek albuminy do kreatyniny w moczu> 22 mg / g (2,5 mg / mmol) dla mężczyzn i> 31 mg / g (3,5 mg / mmol) dla kobiet

k) Choroba naczyniowo-mózgowa:
Udar niedokrwienny
Udar krwotoczny
Przemijający udar naczyniowo-mózgowy

l) Choroba serca:
Zawał mięśnia sercowego
Angina pectoris
Rewaskularyzacja wieńcowa
Zastoinowa niewydolność serca

m) choroba nerek:
Nefropatja cukrzycowa
Niewydolność nerek (kreatynina w surowicy> 133 μmol / l (> 5 mg / dl) dla mężczyzn lub> 124 μmol / l (> 1,4 mg / dl) dla kobiet
Białkomocz (> 300 mg / dzień)

o) Choroba tętnic obwodowych:
Tętniak rozwarstwiający aorty
Objawowa choroba tętnic obwodowych

n) Retinopatia nadciśnieniowa:
Krwotok lub wysięk
Obrzęk brodawki nerwu wzrokowego

Tabela 3. Stratyfikacja ryzyka u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym (AH)

Skróty w poniższej tabeli:
HP - niskie ryzyko,
SD - umiarkowane ryzyko,
Słońce - duże ryzyko.

Inne czynniki ryzyka (RF)Wysoka ocena-
len
130-139 / 85 - 89		AG 1 stopień
140-159 / 90 - 99		Klasa AG 2
160-179 / 100-109		Klasa AG 3
> 180/110
Nie
HPSDBP
1-2 FRHPSDSDBardzo VR
> 3 RF lub uszkodzenie organu docelowego lub cukrzycaBPBPBPBardzo VR
Wspomnienia-
ustalone warunki kliniczne		Bardzo VRBardzo VRBardzo VRBardzo VR

Skróty w powyższej tabeli:
HP - niskie ryzyko nadciśnienia,
UR - umiarkowane ryzyko nadciśnienia,
VS - wysokie ryzyko nadciśnienia tętniczego.

Nadciśnienie i objawowe nadciśnienie tętnicze

Zniżki dla znajomych z sieci społecznościowych!

Ta promocja jest przeznaczona dla naszych przyjaciół na Facebooku, Twitterze, VKontakte, YouTube i Instagramie! Jeśli jesteś znajomym lub subskrybentem strony kliniki.

Mieszkaniec dzielnicy „Savelovsky”, „Begovoy”, „Airport”, „Khoroshevsky”

W tym miesiącu mieszkańcy dzielnic „Sawielowski”, „Begovoy”, „Lotnisko”, „Choroszewski”.

Zacharow Stanisław Juriewicz

Kardiolog, lekarz diagnostyki funkcjonalnej

Najwyższa kategoria kwalifikacyjna, doktor medycyny, członek Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego i Rosyjskiego Towarzystwa Kardiologicznego

Rudko Gali Nikolaevna

Kardiolog, lekarz diagnostyki funkcjonalnej

Najwyższa kategoria kwalifikacyjna, członek Rosyjskiego Towarzystwa Kardiologicznego

Doctor Knows, program telewizyjny, kanał Open World TV (październik 2019)

Edycja online „The Challenger” (wrzesień 2019)

"Metro", gazeta, 2 sierpnia 2018 r (Sierpień 2018)

„Mood”, program telewizyjny, TVC (luty 2018)

"MediaMetrics", stacja radiowa, program "Odbiór online" (czerwiec 2017)

"MediaMetrics", stacja radiowa, program "Odbiór online" (marzec 2017)

Blog medyczny „Zdrowie mężczyzn” (październik 2015 r.)

„Apteka”, magazyn dla lekarzy, farmaceutów i farmaceutów (sierpień 2015)

„Zdrowie mężczyzn. Porady ekspertów”, blog medyczny (kwiecień 2015 r.)

Blog medyczny „Zdrowie mężczyzn” (styczeń 2015 r.)

Blog medyczny „Zdrowie mężczyzn” (sierpień 2014 r.)

„Dzień dobry”, program telewizyjny, Channel One (czerwiec 2014)

Nadciśnienie tętnicze (AH, nadciśnienie tętnicze) jest stanem patologicznym, który prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi, w wyniku którego struktura i funkcja tętnic i serca.

Statystyki medyczne podają, że 30-40% mieszkańców świata cierpi na nadciśnienie. Wśród osób powyżej 65 roku życia chorobę odnotowuje się w 70%.

ABPM w diagnostyce nadciśnienia tętniczego

Diagnoza nadciśnienia w MedicCity

Rozpoznanie nadciśnienia tętniczego

Nadciśnienie znacząco wpływa na jakość życia: powoduje ataki bólów głowy i zawrotów głowy oraz wpływa na wydajność. Przy długotrwałym nadciśnieniu w narządach i układach człowieka zachodzą nieodwracalne zmiany, które zagrażają nie tylko zdrowiu, ale także samemu życiu.

Narządy docelowe dla nadciśnienia tętniczego:

  • serce (przerost lewej komory, niewydolność serca, dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego itp.);
  • mózg (encefalopatia nadciśnieniowa, udar niedokrwienny lub krwotoczny, demencja);
  • naczynia (zmniejszona drożność tętnic, tętniak aorty);
  • oczy (krwotok, uszkodzenie siatkówki, ślepota);
  • nerki (niewydolność nerek).

ABPM na nadciśnienie

ABPM na nadciśnienie

ECHO-KG na nadciśnienie

Wskaźniki ciśnienia krwi w nadciśnieniu

Głównym objawem nadciśnienia jest długotrwały i uporczywy wzrost ciśnienia krwi (BP).

Rozróżnia ciśnienie skurczowe (lub górne), pokazuje poziom ciśnienia krwi w momencie skurczu serca, oraz rozkurczowe (dolne), które pokazuje poziom ciśnienia krwi w momencie rozluźnienia serca.

Uważa się, że normalne wskaźniki ciśnienia krwi wynoszą 120-134 / 80-84 mm Hg, ale dane mogą się różnić podczas wstrząsów emocjonalnych, wysiłku fizycznego, zmian temperatury powietrza itp. Wahania te są normalne, odzwierciedlają reakcję organizmu na zaprogramowane przez naturę zmiany warunków życia. Jednak stale podwyższone ciśnienie krwi przy braku oczywistych powodów jest ważnym powodem, aby zadbać o swoje zdrowie..

Na nadciśnienie tętnicze wskazuje stabilny wzrost ciśnienia krwi (skurczowe - powyżej 140 mm Hg, rozkurczowe - powyżej 90 mm Hg przy pomiarze podczas wizyty u lekarza; 135/85 mm Hg i powyżej - z samodzielnym pomiarem) potwierdzone powtarzanymi pomiarami. Aby ustalić rozpoznanie nadciśnienia tętniczego, wystarczą dwa pomiary ze zwiększonym ciśnieniem krwi przy braku stresu fizycznego i emocjonalnego.

Stopień nadciśnienia tętniczego

We współczesnej kardiologii stosuje się kilka klasyfikacji nadciśnienia tętniczego..

1. Klasyfikacja według pochodzenia

Nadciśnienie tętnicze może być chorobą niezależną (nadciśnienie). Lub działać jako oznaka chorób innych narządów, układów - gruczołów dokrewnych (tarczycy, nadnerczy), nerek, serca, naczyń krwionośnych. A także być wynikiem przyjmowania pewnych leków. W takim przypadku porozmawiamy o objawowym (lub wtórnym nadciśnieniu tętniczym).

2. Klasyfikacja nadciśnienia według poziomu ciśnienia krwi, przyjęta przez WHO, wyróżnia trzy stopnie nadciśnienia tętniczego:

1 stopień (miękki) - 140-159 / 90-99;
II stopień (średni) - 160-179 / 100-109;
Stopień 3 (ciężki) - 180/110 i powyżej;

Oddzielnie izolowane nadciśnienie skurczowe - SBP powyżej 180, DBP - poniżej 90.

Wszystko o nadciśnieniu tętniczym: klasyfikacja, przyczyny i leczenie

W ostatnich latach częstość występowania nadciśnienia tętniczego wzrosła, osiągając 40% populacji w niektórych krajach, a wiek, w którym jest ono rozpoznawane po raz pierwszy, zmalał. Ten problem jest bardzo pilny, ponieważ prowadzi do rozwoju nieodwracalnych zmian w narządach wewnętrznych i śmierci..

Czym jest nadciśnienie tętnicze, to wzrost ciśnienia skurczowego powyżej 141 milimetrów słupa rtęci (mm Hg) i / lub ciśnienia rozkurczowego powyżej 91 mm Hg, rejestrowane co najmniej dwa pomiary medyczne w odstępie kilku dni.

Klasyfikacja

Najpowszechniejszą postacią jest postać mieszana, w której wzrasta zarówno ciśnienie skurczowe, jak i rozkurczowe. Rzadziej występuje izolowane nadciśnienie - wzrost tylko jednego rodzaju ciśnienia. Ta ostatnia forma jest typowa dla osób starszych..

Ze względu na występowanie można wyróżnić 2 rodzaje nadciśnienia tętniczego:

  1. Pierwotny - idiopatyczny lub niezbędny, którego przyczyny nie można ustalić. Występuje w 90% przypadków. Rozpoznanie pierwotnego nadciśnienia tętniczego ustala się, gdy wykluczone są wszystkie możliwe przyczyny podwyższonego ciśnienia krwi.
  2. Wtórne - jest tylko objawem jakiejkolwiek choroby, a nie niezależną nozologią, to znaczy przyczyna wzrostu ciśnienia jest zawsze jasna.

Wszystkie nadciśnienie tętnicze można podzielić na 3 stopnie w zależności od poziomu wzrostu ciśnienia:

  1. Optymalne ciśnienie krwi - skurczowe ciśnienie krwi, ciśnienie krwi> 110 mm Hg.

Klasyfikacja według stadium choroby:

  • Etap I - nie obserwuje się uszkodzenia narządu docelowego;
  • Etap II - dysfunkcja jednego lub więcej narządów docelowych;
  • Etap III - połączenie uszkodzenia narządu docelowego z towarzyszącymi chorobami klinicznymi.

Rodzaje izolowanego nadciśnienia tętniczego: skurczowe - górne ciśnienie powyżej 141, niższe - poniżej 89, rozkurczowe - górne ciśnienie prawidłowe, niższe powyżej 91.

Formy nadciśnienia tętniczego w zależności od poziomu wzrostu ciśnienia:

  • łagodne nadciśnienie - odpowiada I stopień wzrostu ciśnienia krwi;
  • umiarkowane nadciśnienie - odpowiada II stopniowi wzrostu ciśnienia krwi;
  • ciężkie nadciśnienie - odpowiada III stopniowi wzrostu ciśnienia krwi.

Przyczyny rozwoju

Nadciśnienie tętnicze to zespół, który może być przejawem wielu chorób. Istnieje wiele czynników predysponujących:

  • dziedziczność;
  • wiek (mężczyźni powyżej 45 lat, kobiety powyżej 65 lat);
  • hipodynamia;
  • otyłość - zwiększa ryzyko nadciśnienia tętniczego o 5-6 krotnie, ze względu na występowanie zespołu metabolicznego. Nadwaga przyczynia się również do wystąpienia miażdżycy, która prowadzi do zwężenia naczyń i podwyższonego ciśnienia krwi;
  • zwiększone spożycie chlorku sodu (soli kuchennej) powyżej 6 g dziennie podwyższa ciśnienie krwi. Sód podnosi ciśnienie osmotyczne, co zwiększa objętość krążącej krwi i pojemność minutową serca;
  • niewystarczające spożycie potasu;
  • nadmierne spożycie napojów alkoholowych zaburza centralną regulację ciśnienia krwi;
  • nikotyna przyczynia się do uszkodzenia śródbłonka naczyniowego i aktywacji miejscowych czynników zwężających naczynia.

Zespół nadciśnienia tętniczego może wystąpić w następujących chorobach:

  • Kłębuszkowe zapalenie nerek;
  • skurcz naczyń obu nerek;
  • zapalenie nerek;
  • cukrzycowa angioskleroza naczyń nerkowych;
  • amyloidoza nerkowa;
  • nadczynność tarczycy;
  • guz chromochłonny - guz nadnerczy wytwarzający hormony;
  • pierwotny i wtórny hiperaldosteronizm;
  • niewydolność zastawki aortalnej w sercu;
  • encefalopatia pourazowa;
  • patologia aorty - koarktacja lub miażdżyca;
  • Choroba Page'a - uszkodzenie podwzgórza;
  • zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych;
  • Krwotok podpajęczynówkowy.

Zatem przyczyny uporczywego nadciśnienia są bardzo zróżnicowane i do ich identyfikacji konieczne jest dokładne badanie..

Mechanizm podwyższania ciśnienia krwi

Przede wszystkim musisz zrozumieć, czym jest nadciśnienie. Od starożytnej greki słowo to jest tłumaczone jako wzrost ciśnienia w jakimkolwiek układzie i niekoniecznie jest związane z układem naczyniowym organizmu.

BP zależy od trzech głównych czynników:

  1. Całkowity obwodowy opór naczyniowy - zależy od stanu ściany naczynia, stopnia zwężenia światła naczynia.
  2. Rzut serca - wartość zależna od możliwości skurczu mięśnia sercowego lewej komory.
  3. Objętość krwi krążącej.

Zmiana któregokolwiek z tych czynników prowadzi do zmiany ciśnienia krwi..

Patogenezę nadciśnienia tętniczego reprezentują trzy główne teorie:

  1. Pierwsza to teoria genezy centralnej. Zgodnie z tą teorią nadciśnienie tętnicze występuje z powodu naruszenia dopływu krwi do korowych ośrodków regulacji ciśnienia. Dzieje się tak najczęściej z powodu przedłużającej się nerwicy, urazów psychicznych i negatywnych emocji..
  2. Druga teoria to hiperaktywacja układu współczulno-nadnerczowego. Etiologią nadciśnienia tętniczego w tym przypadku jest niedostateczna odpowiedź układu hormonalnego na stres psychoemocjonalny i fizyczny. W wyniku wzmożonej odpowiedzi układu współczulno-nadnerczowego następuje nasilenie skurczu lewej komory, zwiększenie rzutu serca i ciśnienia krwi..
  3. Trzecią teorią jest teoria aktywacji układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAAS). Patofizjologią nadciśnienia tętniczego w tym przypadku jest zmiana wydzielania reniny przez reninę. Pod wpływem tego hormonu powstaje angiatensyna-1, która zamienia się w angiatensynę-2, która ma działanie zwężające naczynia krwionośne..

Mechanizm rozwoju nadciśnienia tętniczego obejmuje również zmianę następujących wskaźników:

  • mineralokortykoidy (w szczególności aldosteron) - zatrzymują jony sodu w organizmie, co prowadzi do zatrzymywania płynów i zwiększonego BCC;
  • przedsionkowy czynnik natriuretyczny - wspomaga wydalanie sodu z organizmu, zmniejszając BCC i ciśnienie krwi. Wraz ze spadkiem ilości tego czynnika dochodzi do niekontrolowanego nadciśnienia tętniczego;
  • naruszenie transportu jonów przez błonę komórkową - przy nadciśnieniu naczyniowym przepuszczalność błony wzrasta dla niektórych jonów: sodu i wapnia, w wyniku czego wzrasta ich stężenie wewnątrzkomórkowe, co prowadzi do wzrostu napięcia ściany naczyniowej, zwężenia jej światła i wzrostu ciśnienia krwi.

Mówiąc najprościej, wzrost ciśnienia krwi następuje z powodu wzrostu oporu naczyniowego, przyspieszenia akcji serca lub wzrostu objętości krążącej krwi..

Ekspert medyczny portalu Taras Nevelichuk

Kliniczne i patofizjologiczne zmiany w narządach docelowych

Przed przystąpieniem do kliniki należy zrozumieć: całość objawów choroby oraz to, czy pojęcia nadciśnienia tętniczego i nadciśnienia pierwotnego są identyczne?

Zespół nadciśnienia tętniczego to złożony objaw charakterystyczny dla wielu wielu wymienionych powyżej chorób. Z kolei nadciśnienie jest chorobą niezależną, przyczyny nadciśnienia w tym przypadku nie są jasne.

Objawy nadciśnienia zależą od tego, który narząd docelowy zostanie dotknięty jako pierwszy. Te ostatnie obejmują:

  1. Serce.
  2. Mózg.
  3. Nerka.
  4. Statki.

Patologiczne zmiany w naczyniach dotyczą przede wszystkim ich ścian: dochodzi do ich przerostu, proliferacji i infiltracji przez białka osocza. Te zmiany w ścianie naczynia powodują pogrubienie i zwężenie światła naczyń krwionośnych. Prowadzi to do zmniejszenia czynności naczyń krwionośnych i niedotlenienia dostarczanych przez nie narządów..

Zmiany w sercu rozpoczynają się od przerostu mięśnia sercowego. W przyszłości dochodzi do niewydolności serca i istnieje duże ryzyko nagłej śmierci sercowej..

W nerkach najpierw aktywowany jest układ renina-angiotensyna-aldosteron i hamowane są mechanizmy depresyjne. Następnie w tętnicach nerkowych zachodzą zmiany strukturalne i zwyrodnieniowe, które prowadzą do atrofii nefronów nerkowych i powstania pierwotnie pomarszczonej nerki..

Te same zmiany zwyrodnieniowe zachodzą w mózgu, jak w naczyniach nerkowych. Prowadzi to do rozwoju encefalopatii dyskulacyjnej, udarów niedokrwiennych i krwotocznych..

Mówiąc najprościej, wysokie ciśnienie krwi prowadzi do pogrubienia ściany naczyniowej i zwiększenia obciążenia serca. Powoduje to pogrubienie mięśnia sercowego i rozwój niewydolności serca. Pogorszenie ukrwienia wpływa również na inne narządy docelowe, takie jak mózg, nerki i oczy..

Ekspert medyczny portalu Taras Nevelichuk

Obraz kliniczny

Samo nadciśnienie tętnicze nie daje żadnych objawów. Większość pacjentów z tą chorobą w ogóle nie narzeka, nadciśnienie jest wykrywane przypadkowo.

Kliniczne objawy nadciśnienia tętniczego zależą od tego, które narządy są obecnie dotknięte. Pacjenci z łagodnym nadciśnieniem tętniczym mogą zgłaszać następujące dolegliwości:

  • Ból głowy - może być pierwszym i głównym objawem. Istnieje kilka rodzajów bólów głowy:
  1. matowy, niezbyt intensywny, charakteryzujący się uczuciem ciężkości w czole i tylnej części głowy. Pojawia się najczęściej w nocy lub rano, pogarszany gwałtowną zmianą położenia głowy, a nawet niewielkim wysiłkiem fizycznym. Taki ból jest spowodowany naruszeniem żylnego odpływu krwi z naczyń czaszki, ich przelewem i stymulacją receptorów bólu;
  2. CSF - pękanie rozproszone po całej głowie, może pulsować. Każde napięcie powoduje zwiększony ból. Występuje najczęściej w późniejszych stadiach nadciśnienia tętniczego lub w obecności nadciśnienia tętniczego. W wyniku tego naczynia są mocno przepełnione krwią, a jej odpływ jest utrudniony;
  3. niedokrwienny - tępy lub bolesny z natury, któremu towarzyszą zawroty głowy i nudności. Występuje z gwałtownym wzrostem ciśnienia krwi. Występuje ostry skurcz naczyń krwionośnych, w wyniku czego zaburzony jest dopływ krwi do tkanek mózgu.
  • Ból w okolicy serca - cardialgia, nie ma charakteru niedokrwiennego, naczynia wieńcowe są w porządku, natomiast ból nie ustaje przy podjęzykowym podaniu azotanów (nitrogliceryny pod język) i może występować zarówno w spoczynku, jak i podczas stresu emocjonalnego. Zajęcia sportowe nie są czynnikiem prowokującym..
  • Duszność - początkowo występuje tylko podczas uprawiania sportu, wraz z postępem nadciśnienia, może również wystąpić w spoczynku. Charakteryzuje niewydolność serca.
  • Obrzęk - najczęściej występujący na nogach z powodu zastoju krwi w krążeniu ogólnoustrojowym, retencji sodu i wody lub dysfunkcji nerek. Występowanie u dzieci jednocześnie z obrzękiem krwiomoczu i nadciśnieniem tętniczym jest charakterystyczne dla kłębuszkowego zapalenia nerek, o czym należy pamiętać podczas diagnostyki różnicowej.
  • Upośledzenie wzroku - objawia się w postaci niewyraźnego widzenia, pojawienia się zasłony lub migotania much. Występuje z powodu uszkodzenia naczyń siatkówki.

Przewlekłe nadciśnienie tętnicze powoduje uszkodzenie nerek wraz z rozwojem niewydolności nerek i odpowiednimi dolegliwościami pochodzenia nerkowego, które zostaną omówione poniżej. Przewlekłe nadciśnienie prowadzi również do rozwoju encefalopatii dyssekracji, która charakteryzuje się osłabieniem pamięci, uwagi i sprawności, zaburzeniami snu (zwiększona senność w ciągu dnia połączona z bezsennością w nocy), zawrotami głowy, szumami usznymi i obniżonym nastrojem.

Podczas zbierania wywiadu (szczegółowego badania pacjenta) w historii choroby konieczne jest zapisanie historii rodzinnej i przyczyn nadciśnienia tętniczego u bliskich krewnych, wyjaśnienie czasu pojawienia się pierwszych objawów klinicznych, odnotowanie współistniejących chorób. Należy również ocenić obecność czynników ryzyka i stan narządów docelowych..

Narzekania na nadciśnienie tętnicze można usłyszeć od pacjentów bardzo rzadko, częściej w starszym wieku, dlatego konieczne jest przeprowadzenie bardzo dokładnego badania.

Należy również pamiętać, że nadciśnienie tętnicze u młodzieży występuje znacznie rzadziej niż u osób starszych..

Głównym objawem nadciśnienia, który lekarz może wykryć podczas badania, jest wzrost ciśnienia krwi powyżej 140/90 mm Hg. Sztuka. Objawy nadciśnienia podczas badania mogą być bardzo różne: od obrzęku kończyn dolnych do sinicy skóry. Wszystkie z nich charakteryzują niedokrwienie i niedotlenienie narządów wewnętrznych..

W łagodnym nadciśnieniu zmiany w narządach następują stopniowo, w nadciśnieniu złośliwym gwałtowny wzrost ciśnienia łączy się z szybko postępującymi zmianami w narządach docelowych..

Definicja nadciśnienia tętniczego brzmiała konkretnymi liczbami wzrostu ciśnienia, dlatego sformułowanie diagnozy jest możliwe tylko wtedy, gdy liczby te zostaną ustalone w dwóch wymiarach w ciągu kilku dni. Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym najczęściej wymagają codziennego monitorowania ciśnienia krwi..

Kryzys nadciśnieniowy

Przełom nadciśnieniowy to nagły stan polegający na gwałtownym wzroście ciśnienia krwi do wysokich wartości i charakteryzujący się gwałtownym pogorszeniem dopływu krwi do wszystkich narządów wewnętrznych, w szczególności.

Występuje, gdy organizm jest narażony na różne niekorzystne czynniki, których nie można przewidzieć, dlatego niekontrolowane nadciśnienie jest niebezpieczne. Pilność problemu polega również na tym, że w przypadku braku szybkiej pomocy w nagłych wypadkach możliwy jest śmiertelny wynik..

Aby zapewnić pomoc w nagłych wypadkach, pacjenta należy natychmiast zabrać do szpitala, gdzie jego ciśnienie krwi jest szybko obniżane za pomocą leków.

Studenci medycyny uczą się pierwszej pomocy w przypadku przełomu nadciśnieniowego na Klinice Propedeutyki Chorób Wewnętrznych, dlatego też przypadkowi przechodzieńowi najlepiej byłoby nie próbować pomocy, tylko wezwać karetkę pogotowia.

Leczenie nadciśnienia tętniczego

Wiele osób zastanawia się, jak leczyć nadciśnienie i czy można leczyć nadciśnienie w domu. Zostanie to omówione poniżej..

Leczenie nadciśnienia tętniczego środkami nielekowymi polega na ograniczaniu i eliminowaniu następujących czynników ryzyka:

  • palenie i picie alkoholu;
  • normalizacja wagi;
  • wystarczająca aktywność fizyczna;
  • normalizacja podwyższonych lipidów we krwi i zmniejszenie ilości lipoprotein o małej gęstości.

To ostatnie osiąga się zarówno pod względem medycznym, jak i przy odpowiednim odżywianiu. Dieta na nadciśnienie tętnicze polega na ograniczeniu spożycia chlorku sodu (soli kuchennej) do 3-3,5 g dziennie, wprowadzaniu do diety większej ilości ziemniaków (pieczonych w skórce), wodorostów i alg, fasoli i grochu (źródła potasu i magnezu).

Leczenie nadciśnienia tętniczego lekami rozpoczyna się w przypadkach, gdy ciśnienie krwi pacjenta utrzymuje się na poziomie 140 i więcej przez ponad trzy miesiące z rzędu i nie zmniejsza się w ciągu dnia, pomimo zmiany stylu życia.

Zasady leczenia nadciśnienia tętniczego są następujące:

  1. Leczenie należy rozpocząć od minimalnej dawki leków przeciwnadciśnieniowych i zwiększać ją tylko w przypadku braku efektu.
  2. Skoncentruj się na lekach przez całe życie, aby utrzymać optymalne ciśnienie krwi i zmniejszyć ryzyko powikłań.
  3. Wybierając lek, daj pierwszeństwo lekom długo działającym, aby możliwa była pojedyncza dawka rano.
  4. Zaleca się rozpoczęcie leczenia od monoterapii i tylko w przypadku braku dodatniej dynamiki przejść do kombinacji leków z różnych grup.

Wyróżnia się następujące rodzaje leków przeciwnadciśnieniowych:

  • beta-blokery - bisoprolol, nebiwolol, karwedilol;
  • wolne blokery kanału wapniowego - amlodypina, felodypina;
  • inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (ACE) - kaptopril, enalapril, lizynopril, ramipril, perindopril;
  • blokery receptora angiotensyny II - losartan;
  • diuretyki - hipotiazyd, indapamid.

U osób w podeszłym wieku w leczeniu nadciśnienia zaleca się rozpocząć od powolnych blokerów kanału wapniowego. W preparatach należy unikać składników, które zmieniają metabolizm glukozy i insuliny. Głównym celem leczenia osób starszych jest zapobieganie śmiertelnym powikłaniom.

Przy formułowaniu diagnozy nadciśnienia tętniczego należy jak najpełniej scharakteryzować wszystkie cechy przebiegu i występowanie powikłań, aby określić najbardziej odpowiednią taktykę leczenia pacjenta.

Tak więc nadciśnienie jest chorobą bardzo wieloaspektową i podstępną. Ważne jest, aby nie tylko zauważyć to na czas, ale także rozpocząć właściwe leczenie. Wtedy ryzyko powikłań będzie minimalne..

Stopień i stadium nadciśnienia

Opisując nadciśnienie tętnicze lub samoistne nadciśnienie tętnicze, bardzo często dzieli się tę chorobę na stopień, stadium i stopień ryzyka sercowo-naczyniowego. Czasami nawet lekarze są zdezorientowani tymi terminami, a nie ludzie, którzy nie mają wykształcenia medycznego. Spróbujmy wyjaśnić te definicje.

Co to jest nadciśnienie tętnicze?

Nadciśnienie tętnicze (AH) lub samoistne nadciśnienie (HD) to trwały wzrost ciśnienia krwi (BP) powyżej normy. Ta choroba nazywana jest „cichym zabójcą”, ponieważ:

  • Przez większość czasu nie ma żadnych widocznych objawów..
  • W przypadku braku leczenia nadciśnienia tętniczego uszkodzenie spowodowane podwyższonym ciśnieniem krwi w układzie sercowo-naczyniowym przyczynia się do rozwoju zawału mięśnia sercowego, udaru i innych zagrożeń zdrowotnych.

Stopień nadciśnienia tętniczego

Stopień nadciśnienia tętniczego zależy bezpośrednio od poziomu ciśnienia krwi. Nie ma innych kryteriów określania stopnia nadciśnienia..

Dwie najczęstsze klasyfikacje nadciśnienia tętniczego według ciśnienia krwi to klasyfikacja Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz klasyfikacja Joint National Committee (JNC) w zakresie zapobiegania, rozpoznawania, oceny i leczenia wysokiego ciśnienia krwi (USA).

Tabela 1. Klasyfikacja Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (2013)

KategoriaSkurczowe ciśnienie krwi, mm Hg św.Rozkurczowe ciśnienie krwi, mm Hg św.
Optymalne ciśnienie krwiRyzyko sercowo-naczyniowe

Wytyczne europejskie i amerykańskie podkreślają również znaczenie określenia ryzyka sercowo-naczyniowego (CVR), które można wykorzystać do przewidywania prawdopodobieństwa wystąpienia powikłań nadciśnienia tętniczego u każdego pacjenta..

Przy określaniu CVR bierze się pod uwagę stopień AH i obecność niektórych czynników ryzyka, które obejmują:

  • Typowe czynniki ryzyka
  • Męska płeć
  • Wiek (mężczyźni ≥ 55 lat, kobiety ≥ 65 lat)
  • Palenie
  • Zaburzenia metabolizmu lipidów
  • Poziom glukozy we krwi na czczo 5,6-6,9 mmol / l
  • Nieprawidłowy test tolerancji glukozy
  • Otyłość (BMI ≥ 30 kg / m2)
  • Otyłość brzuszna (obwód talii u mężczyzn ≥102 cm, u kobiet ≥ 88 cm)
  • Obecność wczesnych chorób sercowo-naczyniowych u krewnych (u mężczyzn 30%.

Etapy nadciśnienia

Klasyfikacja etapowa nadciśnienia tętniczego nie jest stosowana we wszystkich krajach. Nie jest uwzględniony w zaleceniach europejskich i amerykańskich. Określenie stopnia nadciśnienia tętniczego opiera się na ocenie postępu choroby - czyli zmian chorobowych innych narządów.

Tabela 4. Etapy nadciśnienia tętniczego

EtapCharakterystyka
Stopień AH INie ma uszkodzeń narządów docelowych
Nadciśnienie w stopniu IIIstnieją oznaki uszkodzenia serca, siatkówki i nerek, które można wykryć tylko za pomocą metod instrumentalnych lub laboratoryjnych. Nie ma subiektywnych symptomów ich porażki.
Stopień AH IIIIstnieją zarówno obiektywne, jak i subiektywne objawy uszkodzenia serca, mózgu, siatkówki, nerek lub naczyń krwionośnych.

Jak wynika z tej klasyfikacji, wyraźne objawy nadciśnienia tętniczego obserwuje się dopiero w III stadium choroby..

Jeśli przyjrzysz się uważnie tej gradacji nadciśnienia, zauważysz, że jest to uproszczony model określania ryzyka sercowo-naczyniowego. Jednak w porównaniu z CVS definicja stadium nadciśnienia tętniczego wskazuje jedynie na obecność zmian chorobowych w innych narządach i nie dostarcza żadnych informacji prognostycznych. Oznacza to, że nie mówi lekarzowi, jakie jest ryzyko powikłań u konkretnego pacjenta.

Docelowe wartości ciśnienia tętniczego w leczeniu nadciśnienia

Niezależnie od stopnia nadciśnienia należy dążyć do osiągnięcia następujących docelowych wartości ciśnienia tętniczego:

    U pacjentów z nadciśnieniem stopnia 1

Choroba nadciśnieniowa I stopnia to stały wzrost ciśnienia tętniczego w zakresie od 140/90 do 159/99 mm Hg. Sztuka. Jest to wczesna i łagodna postać nadciśnienia tętniczego, która najczęściej nie powoduje żadnych objawów. Wykrywanie nadciśnienia I stopnia, najczęściej przez przypadkowy pomiar ciśnienia krwi lub podczas wizyty u lekarza.

Leczenie nadciśnienia w 1.stopniu rozpoczyna się od zmiany stylu życia, dzięki której można:

  • Niższe ciśnienie krwi.
  • Zapobiegaj lub spowalniaj dalszy wzrost ciśnienia krwi.
  • Popraw skuteczność leków przeciwnadciśnieniowych.
  • Zmniejsz ryzyko zawału serca, udaru, niewydolności serca, uszkodzenia nerek, dysfunkcji seksualnych.

Modyfikacje stylu życia obejmują:

  • Przestrzeganie zasad zdrowej diety. Dieta powinna składać się z owoców, warzyw, produktów pełnoziarnistych, niskotłuszczowych produktów mlecznych, drobiu i ryb bez skóry, orzechów i roślin strączkowych, nietropikalnych olejów roślinnych. Ogranicz tłuszcze nasycone i trans, czerwone mięso i wyroby cukiernicze oraz napoje słodkie i zawierające kofeinę. Dla pacjentów z nadciśnieniem stopnia 1 odpowiednia jest dieta śródziemnomorska i dieta DASH.
  • Dieta o niskiej zawartości soli. Sól jest głównym źródłem sodu w organizmie, który podnosi ciśnienie krwi. Sód to około 40% soli. Lekarze zalecają spożywanie nie więcej niż 2300 mg sodu dziennie lub nawet lepiej, ograniczenie do 1500 mg. 1 łyżeczka soli zawiera 2300 mg sodu. Ponadto sód znajduje się w gotowej żywności, serze, owocach morza, oliwkach, niektórych fasolach i niektórych lekach..
  • Regularne ćwiczenia. Aktywność fizyczna nie tylko pomaga obniżyć ciśnienie krwi, ale jest również korzystna dla kontroli wagi, wzmocnienia mięśnia sercowego i zmniejszenia poziomu stresu. Dla dobrego ogólnego stanu zdrowia serca, płuc i krążenia korzystne jest wykonywanie ćwiczeń o umiarkowanej intensywności, trwających co najmniej 30 minut dziennie przez 5 dni w tygodniu. Przykłady przydatnych ćwiczeń to chodzenie, jazda na rowerze, pływanie, aerobik.
  • Zaprzestanie palenia.
  • Ograniczenie spożywania napojów alkoholowych. Picie dużych ilości alkoholu może podnieść ciśnienie krwi.
  • Utrzymanie zdrowej wagi. Pacjenci z chorobą nadciśnieniową 1. stopnia muszą osiągnąć BMI 20-25 kg / m 2. Można to osiągnąć poprzez zdrową dietę i aktywność fizyczną. Nawet niewielka utrata masy ciała u osób otyłych może znacznie obniżyć ciśnienie krwi.

Z reguły te środki są wystarczające, aby obniżyć ciśnienie krwi u stosunkowo zdrowych osób z nadciśnieniem stopnia 1..

Leki mogą być potrzebne u pacjentów poniżej 80 roku życia z objawami uszkodzenia serca lub nerek, cukrzycą, umiarkowanym, wysokim, wysokim lub bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym.

Z reguły w przypadku nadciśnienia stopnia 1 pacjentom poniżej 55 roku życia przepisuje się najpierw jeden lek z następujących grup:

  • Inhibitory konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE - ramipryl, perindopril) lub blokery receptora angiotensyny (ARB - losartan, telmisartan).
  • Beta-blokery (mogą być podawane młodym ludziom z nietolerancją ACE lub kobietom, które mogą zajść w ciążę).

Jeśli pacjent ma ponad 55 lat, najczęściej przepisuje mu się blokery kanału wapniowego (bisoprolol, karwedilol).

Przepisywanie tych leków jest skuteczne w 40-60% przypadków nadciśnienia stopnia 1. Jeśli po 6 tygodniach poziom ciśnienia krwi nie osiągnie docelowego poziomu, możesz:

  • Zwiększ dawkę przyjmowanego leku.
  • Zastąp przyjmowany lek przedstawicielem innej grupy.
  • Dodaj kolejny produkt z innej grupy.

Nadciśnienie stopnia 2

Nadciśnienie 2. stopnia to stały wzrost ciśnienia krwi w zakresie od 160/100 do 179/109 mm Hg. Sztuka. Ta postać nadciśnienia tętniczego ma umiarkowane nasilenie, dlatego konieczne jest rozpoczęcie leczenia farmakologicznego, aby uniknąć jego progresji do nadciśnienia stopnia 3..

W 2. stopniu objawy nadciśnienia tętniczego występują częściej niż w 1. stopniu, mogą być bardziej nasilone. Nie ma jednak wprost proporcjonalnej zależności między intensywnością obrazu klinicznego a poziomem ciśnienia krwi..

Pacjenci z nadciśnieniem 2. stopnia muszą przejść zmianę stylu życia i natychmiast rozpocząć terapię hipotensyjną. Schematy leczenia:

  • Inhibitory ACE (ramipryl, peryndopryl) lub ARB (losartan, telmisartan) w połączeniu z blokerami kanału wapniowego (amlodypina, felodypina).
  • W przypadku nietolerancji na blokery kanału wapniowego lub objawów niewydolności serca, stosuje się połączenie inhibitorów ACE lub ARB z tiazydowymi lekami moczopędnymi (hydrochlorotiazyd, indapamid).
  • Jeśli pacjent przyjmuje już beta-adrenolityki (bisoprolol, karwedilol), zamiast diuretyków tiazydowych należy dodać bloker kanału wapniowego (aby nie zwiększać ryzyka rozwoju cukrzycy).

Jeśli ciśnienie krwi osoby jest skutecznie utrzymywane w granicach wartości docelowych przez co najmniej 1 rok, lekarze mogą próbować zmniejszyć dawkę lub ilość przyjmowanych leków. Należy to robić stopniowo i powoli, stale monitorując ciśnienie krwi. Tak skuteczną kontrolę nadciśnienia tętniczego można osiągnąć jedynie poprzez połączenie terapii lekowej z modyfikacją stylu życia.

Nadciśnienie 3. stopnia

Nadciśnienie 3. stopnia to stały wzrost ciśnienia krwi o ≥ 180/110 mm Hg. Sztuka. Jest to ciężka postać nadciśnienia tętniczego, która wymaga natychmiastowego leczenia, aby uniknąć powikłań..

Nawet pacjenci z nadciśnieniem 3. stopnia mogą nie mieć żadnych objawów choroby. Jednak większość z nich nadal doświadcza niespecyficznych objawów, takich jak bóle głowy, zawroty głowy i nudności. U niektórych pacjentów z tym poziomem ciśnienia krwi dochodzi do ostrego uszkodzenia innych narządów, w tym niewydolności serca, ostrego zespołu wieńcowego, niewydolności nerek, rozwarstwienia tętniaka, encefalopatii nadciśnieniowej.

Przy 3 stopniach nadciśnienia, schematy terapii lekowej obejmują:

  • Połączenie inhibitora ACE (ramipryl, peryndopryl) lub ARB (losartan, telmisartan) z blokerami kanału wapniowego (amlodypina, felodypina) i diuretykami tiazydowymi (hydrochlorotiazyd, indapamid).
  • Jeśli duże dawki diuretyków są źle tolerowane, zamiast nich przepisywane są alfa lub beta-blokery.

Najlepsi lekarze:

  • Kardiolog
  • Endokrynolog
  • Psycholog
  • Terapeuta

Jak prawidłowo mierzyć ciśnienie krwi?

Artykuły O Miażdżycy

Leczenie Serca

Aorta

Skuteczna kontrola nadciśnienia tętniczego jest kluczem do wysokiej jakości życia

Zapalenie osierdzia

Obniżony hematokryt

Aorta

Przegląd najpopularniejszych leków przeciwzakrzepowych

Zapalenie osierdzia

Odnowienie krwi w organizmie człowieka

Dystonia

Pierwsza pomoc w krwawieniu tętniczym

Dystonia

Czopki Methyluracil na hemoroidy: recenzje, instrukcje użytkowania, stosowanie w czasie ciąży

Zapalenie osierdzia

Siniak po pobraniu krwi z żyły: dlaczego pojawiają się krwiaki i co robić

Zapalenie Wsierdzia

Zalecane

Hemoroidy to podstępna choroba: pogarsza się w najbardziej nieoczekiwanym momencie. Często pacjenci, którzy przez długi czas nie odczuwali dyskomfortu, podczas uczty nawet nie myślą o tym, czy alkohol jest możliwy przy hemoroidach i niczego sobie nie odmawiają.

Ciekawe Artykuły

Możesz Także Chcieć

  • Jak zmniejszyć lub zatrzymać obfite miesiączki, co możesz zrobić w domu, aby zatrzymać miesiączkę?
    • Zapalenie mięśnia sercowego
  • Co to jest naczyniak krwionośny: rodzaje i leczenie
    • Dystonia
  • Badanie krwi na obecność HBsAG: co to znaczy, dekodowanie wyników
    • Dystonia

    Popularne Kategorie

    AortaDystoniaNiemiarowośćZapalenie mięśnia sercowegoZapalenie osierdzia
    © Copyright 2022 ensayosclinicoscuba.com - Wszelkie Prawa Zastrzeżone